به یکدیگر رسیدگی و محبت کنید و باهم مهربان باشید؛ به خدا قسم روزگاری خواهد آمد که احدی از شما نیازمندی برای صدقه دادن پیدا نخواهد کرد!

خوشا به حال آن که به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.

همانا مُهر قبول اعمال شما، برآوردن نیازهای برادرانتان و نیکی کردن به آنان در حد توانتان است و الا هیچ عملی از شما پذیرفته نمی‌شود.